Ada

Zorina

Ada Lewińska zważym krokiem wkroczyła do swego gabinetu.
Była w szarej perkalowej sukni z mankietami i koronkowym kołmierzem.
Jak zawsze była nienaganie ubrana -wysoka ,piękna blondynka o krwiczoczerwonych ustach.

Ada była chłodna ,zdecydowana i logiczna przynajmniej takie sprawiała wrażenie.
Od dzieciństwa wiedziała czego chce i nie wahała się nigdy gdy miała podjąc jakoś decyzję.
Zawisza.
Cóż miała z nim zrobić jeśli kontaktował się z jakimiś podejrzanymi ludźmi którzy byli wrogami nowego ustroju ?
To nie mieściło jej się w głowie.
Kim była kobieta dla której ryzykował tak wiele ?
Czuła zazdrośc na samą myśl o niej. Zawisza był przyjacielem jej ojca a ona go kochała ,po prostu kochała.
W jego oczach ciągle była małą dziewczynką ,nie widział w niej kobiety.
Ada wiedziała o tym że może mieć każdego tylko tak pechowo się złożyło że ten którego pokochała nie mógł być jej.
Ukryła twarz w dłoniach.
Nigdy nie płakała i teraz też nie pozwalała sobie na łzy.
Łzy były takie babskie ,nie w jej stylu.
-Towarzysz Zawisza do pani jej sekretarka stanęła w drzwiach.
-Nie wejdzie.
-Ada ja.
-Powinam kazać cię aresztować. Jak możesz zadawać się z ludźmi którzy są wrogami systemu o który walczyłeś całe życie.
-Nie wierze już w ten system odparł Zawisza beznamiętnym głosem. Jeśli mam wybrać między systemem a moim dzieckiem to wybiorę moje dziecko.
I to bez względu na konsekwencję.
-Wanda Ryszkowska jest twoją córką ?odgadła Ada a Zawisza skinął głową.
-Musisz wyjechać powiedziała Ada po chwili .Mogą cię dopaśc w każdej chwili. Zmień nazwisko ,adres i zapomnij o wszystkim co wiesz.
-Zawsze wiedziałem że dobra z ciebie dziewczyna.
-Nie jestem wcale dobra. Kocham cię.
Spojrzał na nią ze zdziwieniem a potem przytulił i pocałował w czoło.
-Do widzenia rzekł zamykając za sobą drzwi.

Inka

Bardzo ciekawe opowiadanie. Szczerze mówiąc, nigdy nie sądziłam, że Ada może być zakochana w Zawiszy.

Dłużewska

Ja też nigdy o tym nie pomyślałam, bardzo ciekawa teoria, a chłodne przyjęcie wyznania Ady jest bardzo w stylu Zawiszy.