Głuchy strzał, milion głosów i świat, który się zatrzymał

Inka

Głuchy strzał, milion głosów i świat, który się zatrzymał.

Wiedziałem, że nie powinna iść na tę akcję. To nie jest Ruda do cholery żeby gonić z bronią w ręku! Wprawdzie, w powstaniu nauczyła się strzelać, ale to nie to samo. Podbiegłem do niej. Leżała-taka krucha, zupełnie bezbronna, zupełnie jak nie ona.
-Dziecko...-wyszeptała.
-Co? Celina, nic nie mów. Władek, idźcie bez nas! Ja muszę ją stąd zabrać!-krzyknąłem.
-Ratuj dziecko...-powiedziała tak słabym głosem, jakiego jeszcze nigdy nie słyszałem z jej ust.
-Jakie dziecko...Celina?
-Miałam ci powiedzieć...ale gdybyś wiedział, to na pewno nie pozwoliłbyś...
-Cii....nic już nie mów, proszę.
-Przepraszam...-wziąłem ją na ręce i najostrożniej jak to tylko było możliwe zaniosłem ją do samochodu. Położyłem na tylnym siedzeniu.
-Krwawisz tylko z ramienia?-kiwnęła głową. Przekląłem się w duchu, za to, że na studiach, zamiast słuchać uważnie wykładów wolałem podrywać studentki. Przekląłem wojnę, bo studiów nie udało mi się dokończyć.
Właściwie wiedziałem co robić. Nieraz już, ten głupi, pierwszy rok ratował komuś życie. Zdjąłem koszulę i zrobiłem jej prowizoryczny opatrunek.
-Pić...-wyszeptała.
-Celinko, nie mam nic. Musisz wytrzymać. Nie możemy odjechać bez chłopaków i Rudej.-mówiłem ze łzami w oczach.
-Michał...
-Tak?
-Kocham cię...-powiedziała. Naprawdę chciałem odpowiedzieć. Ale zanim to do mnie dotarło, jej powieki ciężko opadły, a jej oddech stał się płytki i nieregularne.
-Celina.-szepnąłem, a zaraz potem wydobyłem z siebie tak rozpaczliwy jęk, że sam bym się tego po sobie nie spodziewał.

Zorina

Powiedz mi ,że Celina nie umarła.

Inka

Dłużewska

Już to mówiłam, ale powiem jeszcze raz - opowiadnia o MiC zawsze wychodzą Ci najlepiej.

lilka1234

Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy Smile

Konarska

O mój Boże, jakie to jest piękne. Celina w ciąży, ale to nie jest kontynuacja tamtego o Rainerze, prawda. Ta troska Michała... Aha, a jeśli zabijesz Celinę, to będziesz mnie miała na sumieniu.

Inka

Nie, to nie kontynuacja tego z Rainerem.

Konarska

Uff, bo już miałam podejrzenia co do tego dziecka.

Inka

Ola, nie Ty jedna Smile

CIĄG DALSZY:

Drzwi do samochodu otworzyły się. Pierwsze wpadł Władek z Rudą. Była przytomna. Bronek, usiadł za kierownicą. Obok niego usiadł Rainer. Poczułem nieprzyjemne ukłucie. Tak, jakby zajął miejsce Janka. Zaśmiałem się w duchu z tej głupiej myśli.
-Jedź do mojej mamy!-krzyknąłem. Dopiero wtedy wszyscy spojrzeli na Celinę. Czułem się trochę jak wtedy, gdy została postrzelona w kasynie. Jezu...to było wieki temu! Wszystko było wtedy inne.
-Co się stało?-zapytał Władek.
-Dostała od wartownika, a wy tego nawet nie zauważyliście. Dobrze, że był sam.
-Nic jej nie będzie.-spojrzałem na niego jak na idiotę. Rozumiem, że chciał mnie pocieszyć, ale zabrzmiało to tak lakonicznie, że miałem ochotę go uderzyć.
-Ona jest w ciąży.-powiedziałem. Wszyscy jakby zamarli.
-To twoje dziecko?-co za idiotyczne pytanie!
-Nie, Rainera!-wypaliłem.
-Wypraszam to sobie!-krzyknął-Pani Celina jest piękną kobietą, ale ja w życiu bym się nie ośmielił.
-Zamknij się Rainer.-szepnęła do tej pory milcząca Ruda.-Bronek, jedź szybciej, nie wybaczę sobie, jak jej...jak im coś się stanie!-rzeczywiście przyśpieszył.
-Dzięki Ruda.-powiedziałem.

***
-Ale ja ją muszę operować!-mama krzyczała do Otta i Baranowskiego, którzy zebrali się już w mieszkaniu Wandy i Bronka pod Warszawą na wypadek, gdyby Rudej potrzebna była pomoc lekarska.
-Jak ją weźmiesz do szpitala, to momentalnie ktoś zaalarmuje UB Marysiu.-Otto starał się jej to racjonalnie wytłumaczyć.
-To co mam pozwolić jej umrzeć? I przy okazji stracić dziecko?
-Musi być jakiś inny sposób...
-Nie ma!-nigdy nie słyszałem, żeby mama aż tak krzyczała.-Ona musi natychmiast trafić na stół.
-Ile mamy czasu?-wtrąciłem się.
-Nie wiem.-matka była bezsilna.-Niewiele.-skinąłem głową.
-Jedź ze mną do szpitala. Weźmiesz to co ci będzie potrzebne, zoperujesz ją w domu.
-Zwariowałeś?-powiedział Otto, ale chyba wszyscy obecni przy tej rozmowie o tym pomyśleli.
-Jedziesz?-puszczając uwagę mimo uszu spojrzałem na matkę.
-Jadę.-powiedziała.

cdn
Szczerze mówiąc, nie jestem z tego do końca zadowolona Embarassed

Dłużewska

Władek jakiś taki dziwny .... "Nic jej nie będzie.", "To twoje dziecko?". Czekam na ciąg dalszy.

Inka

Aniu, musiałam edytować post i trochę jeszcze dopisać ciągu dalszego, bo doszłam do wniosku, że to trochę za mało jak na opowiadanie. Dalej nie jestem do końca zadowolona...

lilka1234

Dla mnie świetne, fajnie opisane to co się dzieje w głowie Michała Smile

A Rainer skojarzył mi się z Żabcią z Przepisu;p

Dłużewska

Bardzo dobre opowiadanie! Marysia - jaka dzielna babcia Very Happy

Konarska

Piękne. Świetne. Dopisz jeszcze. Z tkestu Rainera się tak śmiała, że wiesz...

Elle

Chciałabym, żeby coś takiego było w serialu