Celina -Halbe

Zorina · Wysłany: Nie 9:14, 31 Mar 2013 Temat postu: Celina -Halbe

Halbe co piątek chodził do kasyna.
Znał większośc przychodzących tam osób dlatego każda nowa twarz wzbudzała zainteresowanie.
Przystojny blondyn wszedł z młodą śliczną kobietą w oślniewającej ,czerwonej sukni.
Martin od pierwszej chwili poczuł się zaintrygowany tą osobą.
W swoim życiu miał wiele kobiet -jak to młody zdrowy mężczyzna nie unikał pobytów w elegackich burdelach ale tym razem było to coś innego ,głebszego .

Celina nerwowo chodziła po mieszkaniu.
Mieszkanie które udawało ich małżeńskie -jej i Michała.
Pogubiła się już sama w tej grze pozorów ,masek i kłamstw.
Była narzeczoną Krzysztofa a udawała żonę Michała.
Wszystko dla dobra kraju -ta suknia ,kasyno,by wyciągnąć jak najwięcej informacji od niemieckiego oficera ABWERY.
Czy będzie zmuszona iść z Halbem do łóżka dla dobra kraju bo czuła na sobie jego pożądliwe spojrzenie.
Najgorsze było to że zakochała się w Michale i to od pierwszego wejrzenia choć nie chciała się do tego przyznać sama przed sobą.

Trudno serce okłamywać,
Bo mądrzejsze jest niż ty,

Trudno sercu się sprzeciwiać,
Gdy wyrywa się i drży.

Jeszcze nie wiesz, kto on taki,
Ten twój miły, ten twój ktoś,

A już miłość daje znaki,
Ze się w życiu stało coś.

Pierwszy znak, gdy serce drgnie,
Ledwo drgnie, a już się wie,
Ze to właśnie ten, tylko ten.

Drugi znak, to słodki lek,
Trzeci znak, piosenki dźwięk,
To się wplata w sen, zloty sen.

I tylko oczy zamglone pokaz,
Wtedy na pewno już wiem, ze kochasz.

Na pierwszy znak, gdy serce drgnie,
Ledwo drgnie, a już się wie,
Ze to właśnie ten, tylko ten.

I tylko oczy zamglone pokaz,
Wtedy na pewno już wiem, ze kochasz.

Na pierwszy znak, gdy serce drgnie,
Ledwo drgnie, a już się wie,
Ze to właśnie ten, tylko ten.

Teraz zrozumiała tą piosenkę.
Zadzwonił dzwonek do drzwi -Martin Halbe uśmiechnął się uwodzicielsko ,trzymał w ręku bukiet róż.
-To dla pani.
-Dziękuje są piękne.
-Nie tak piękne jak pani.
-Proszę wejsć .
Usiadł na miekkiej sofie.
Wsadziła kwiaty do kryształowego wazonu i usiadła obok.
Pochylił się by ją pocałować ale odsunęła go od siebie.
-Zapomina pan że jestem mężatką.
-Mnie to nie przeszkadza odparł Martin. Pani Beato wierzę że jesteśmy sobie przeznaczeni i kiedyś będziemy razem.
-Pan chyba oszalał.
Chwycił ją za rękę tak mocno że syknęła z bólu.
-Dobrze pani wie że tak będzie. Ja zawsze wygrywam i zdobywam to czego pragnę.

Inka · Wysłany: Nie 9:28, 31 Mar 2013 Temat postu:

Bardzo ładne opowiadanie, Halbe był bardzo zakochany w Celince. Ciekawie go przedstawiłaś, jako takiego trochę brutalnego. Aż mnie zastanawia co się działo dalej Smile

Dłużewska

Ja zawsze miałam wrażenie, że Halbe taki brutalny potrafi być mimo, że zachowywał się szarmancko i wobec Celiny, i Ingi.

Inka

Mam wrażenie, że jak Michał wszedł do mieszkania, to Halbe zachowywał się trochę bardziej niewinnie, a na pewno nie brutalnie Smile