Miasto 44

Edda

Tak się zastanawiam. Była pokazana kapitulacja drużyny Zurwaskiego?

Inka

No ale ten pocałunek Wandy i Bronka był w miejscu w miarę bezpiecznym. Razz

Miłość w filmach wojennych mi nie przeszkadza, przeszkadza mi sceny absurdalne. Ja i dziewczyny, z którymi byłam w kinie w czasie podobnych spoglądałyśmy po sobie z zażenowaniem.
Nie chciałabym jednak oceniać całego filmu przez pryzmat tych scen, ale naprawdę uważam je za niepotrzebne (chociaż rozumiem, że reżyser chciał przez nie powiedzieć coś konkretnego. Tak też to zinterpretowałam. Ale po prostu nie lubię, jeśli łamie się zasadę aptum, takie upodobania i tyle.)

Ogólnie na płaszczyźnie obrazu film bardzo dobry, były takie sceny, które wręcz wbijały w fotel.

Edda

Aptum? Czy to jest coś podobnego do decorum? Jeśli tak, to ja zgadzam się do pewnego stopnia. Lubię przełamywanie schematów, dodawanie czegoś okropnego. W sali kinowej, niezmiennie podczas tych scen sala wybuchała śmiechem, aby potem szybko ucichnąć i oglądać dalej w skupieniu. Ja płakałam tylko podczas sceny, gdy Polak zabił Niemca, mnie to naprawdę dotknęło, gdyż po "Zośce" myślałam w kategoriach - pokażmy Niemcom, że byliśmy lepsi i jeńców nie zabijaliśmy.

Inka

Tak, chodzi dokładnie o decorum. W poetyce Arystotelesa ten termin odpowiadał temu wymyślonemu przez Cycerona. I cóż, niektórzy wolą jak jest łamana, inni jak zostaje zachowana i ja się zaliczam do drugiej grupy. No i wprawdzie daleka byłam od wybuchania śmiechem, ale do aprobaty tej sceny było mi daleko. [SPOILER] Podobnie jak w przypadku sceny erotycznej głównego bohatera i Kamy - tu miałam skojarzenie ze współczesnymi filmami, w których erotyka zostaje przedstawiona właśnie w taki sposób. Ale nie zmienia to faktu, że się wzruszałam regularnie. Najbardziej chyba w momencie kiedy Beksa miał zostać zabity i krzyczał bardzo mądre i wzruszające słowa do Niemców. Albo kiedy Stefan widział rozstrzelanie cywilów. Mistrzostwo!

Edda

A dla mnie krzyk Beksy był przesadzony. Nie lubię pompatycznie, naładowanych słów, dzieki którym czujemy się lepsi. Te słowa były dla mnie... niepotrzebne, zbyteczne, pełne... źle określę, ale nic innegonie przychodzi mi do głowy... polskiej, kinowej nachalności. O wiele bardziej podobałoby mi się, gdyby tylko krzyknął o swoich urodzinach. Bardziej podobała mi się scena, która też mówi w jakimś stopniu o polskości i jego zaletach, gdy Żurawski mówi, że jeśli ktoś myśli o poddaniu się dostanie kulę w łeb.

Inka

Tak, to co mówił Żurawski też było świetne. Ale Beksa jakoś mnie poruszył. Przede wszystkim to o urodzinach, ale też: "Panowie, nie możecie zabić całego narodu..."

Karolina

Inka

Jest jeszcze parę scen, do których chciałabym się przyczepić. Choćby ta, w której Biedronka prosi o przepustkę i

SPOILER

Jeden z powstańców próbuje zmusić ją do seksu. Nie twierdzę, że wszyscy ci ludzie, to były postacie kryształowe, ale wplatanie podobnych elementów w fabułę wydaje mi się być ryzykowne. Nie wiadomo kiedy zostanie nakręcony kolejny tak ważny film o powstaniu. "Miasto 44" pewnie więc na długo zostanie w pamięci i będzie obrazem tamtych czasów. Zagraniczny widz, czy ktoś, kto nie interesuje się historią II wś może mieć właśnie taki obraz powstańców. Ewentualnie obraz dzieciaków, którzy nie mieli pojęcia o wojnie, a do powstania poszli jak na ognisko.
Co o tym myślicie?

Edda

Ale trzeba pokazać wszystkie kolory powstania. Film miał pokazywać prawdę. nie upiększać jego stron. Po co pokazywać nieprawdę? To by zakrawało dalej na propagandę, a przecież wiadomo, że ona jest zła i zniekształca obraz. Tak było. Nie każdy powstaniec to był chodzący ideał. Chociaż nie mogę sobie wyobrazić, że powstaniec postawiony trochę wyżej tak się zachowywał, ale przyjmuję, że mogło coś takiego się stać. A młodzież tak właśnie szła do powstania, nawet dorośli ludzi. Trwało powszechne przekonanie, że będzie to przez kilka dni i lekki przemarsz, gdzie z łatwością wygonią Niemców z miasta.

Inka

Ale jednocześnie nie można zapominać, że AK była najlepiej zorganizowaną podziemną armią w Europie. Koleś podający konspiracyjny pseudonim nowo poznanemu koledze?

Wiem, że w konspiracji bywało różnie, bo jeśli jej szeregi były tak duże, to i różni ludzie się trafiali. Ale słyszałyście kiedykolwiek o raczej dość wysoko postawionym oficerze, który chciał wykorzystać młodziutką dziewczynę? Ja nie, a moim zdaniem, jeśli reżyser idzie w tak niebezpieczne sceny, powinien mieć czym to poprzeć. Nie chciałabym, żeby od premiery "Miasta 44", Powstańcy zaistnieli w popkulturze jako banda niewyżytych dzieciaków Rolling Eyes

Edda

Też bardzo nie chciałabym tego, zwłaszcza że z historią i II wojną światową wiążę swoją ścieżkę zawodową, a także w przyszłości chciałabym napisać książkę historyczną, ale naprawdę w AK nie było samych "zośkowców", albo innych grup. Potem sława podziemnej armii przyciągała nie tylko patriotów, ale także nie wiem... osoby uzależnione od adrenaliny, chęci zysku.

Powstanie w popkulturze jest przedstawiane w każdy możliwy sposób, jest za bardzo wyeksploatowane, często zostaje zapomniana sama idea i sytuacja polityczna tamtych czasów.

Zauważ, Inko, że tyle po premierze, a nikt nie zwrócił uwagi na tę scenę, więc ona nie wydaje się na tyle istotna, a także pewnie większość zrozumie, że powstanie niszczy ludzi, ich psychikę i zachowanie.

Karolina

Inka

Tylko ja po raz kolejny zaznaczam, że zdaję sobie sprawę z tego, że w AK były również mniej szlachetne postacie. Niemniej wydaje mi się, że jeśli chcemy obrazem skłaniać hołd Powstańcom, to składajmy hołd, a nie róbmy z nich potworów. A jeżeli przedstawiamy coś w wersji pars pro toto musimy pamiętać o tym, by ta część, którą przedstawiamy była obrazem większości, bo przez nią odbiorca zapamięta całość.
I jeszcze jedno - nie neguję całego filmu przez pryzmat tych kilku scen - czy to kiczowatych, czy obrazoburczych, bo mam świadomość, że wniósł wiele zarówno do polskiej kinematografii, jak i świadomości historycznej. Ale jednocześnie mam odczucia, że Komasa aż za bardzo chciał zrywać z martyrologią i demaskować narodowe mity.

Edda

Wątpię, że miałoby być to ukazanie cukierkowego powstania, także nie wiem cy hołd. Raczej tak, ale czy to oznacza, że od razu wszyscy mieli miec posągi z brązu. Cóż, tutaj raczej nie dojdziemy do wspólnego związku, gdyż ty lubisz, gdy zasada decorum jest zachowania, a ja nie:)
Dla mnie film nie był wybitny, ale wstrząsnął mnie, gdyż pokazał straszne sceny z powstania. Gdy się czytało, oczywiście gdzieś obrazy powstawały w wyobraźni, ale widząc to w filmie, była wstrząśnięta. W końcu pokazuje młodych ludzi, nie posągi.

Inka

Och, jeśli chodzi o obrazy, to też jest bardzo ważny. Mam wrażenie, że po tym filmie za każdym razem, gdy będę czytać o powstaniu, będę widzieć właśnie te makabryczne obrazy. A to dobrze. Co zaś się tyczy posągów, to wyraźnie rozgraniczam stawianie ich, od zwyczajnego przedstawienia bohaterów powstania w dobrym świetle. Myślę, że żadna z nas nie zaczęła po "Mieście" odbierać Powstańców inaczej. Mam wątpliwości co do osób, które tematem nie interesują się na co dzień, a film obejrzały przypadkiem. Ale z drugiej strony, jeśli zaczną pod wpływem niektórych scen z tego filmu myśleć o tych ludziach źle, to tylko o nich niedobrze świadczy. Wink