Immortal nostalgy

Pierniczkowa

Prawie widzę małą Amelię w tym ogrodzie... ^^ Fajnie, że prowadzą takie sielskie życie (kiedy nie ma Bishopa). Mam tylko nadzieję, że żaden mądrala nie powie, że ma takie i takie podejrzenia wobec tego, kto jest ojcem Amelki.
Mam też nadzieję, że Bishop zniknie. Ale może knuje po cicho jakiś plan, żeby pozbyć się Alexandra? Niech go zostawi w spokoju. Bishop prawie w ogóle się nie odzywa od początku opowiadania i to nie może wróżyć niczego dobrego.

Krasiwaja

Amelie - Rozdział XVII:
[link widoczny dla zalogowanych]

Krasiwaja

Amelie - Rozdział XVIII:
[link widoczny dla zalogowanych]

Krasiwaja

Amelie - Rozdział XIX:
[link widoczny dla zalogowanych]

Pierniczkowa

Znowu sobie narobiłam zaległości. Naprawdę nie wiem, czemu ludzie mają mnie za systematyczną.
Szkoda, że Amelie od małego musi bać się swojego ,,ojca". Skoro Bishop wie, że mała się go boi, to niech się w ogóle nie zbliża! Chociaż myślę, że dziecku trudno wymazać z pamięci tak okropną postać... o.O
Zaniepokoiło mnie to zdanie:
,, Nie wiedziała, kim tak naprawdę był Bishop i jakie plany miał wobec niej i jej matki."
W sumie to ono jest dość dwuznaczne.
Amelie jest wyjątkowym dzieckiem! Bardzo mi się podoba ten cały wątek magiczny w tym opowiadaniu; wnuczka widzi swoją babcię i z nią rozmawia, potem powtarza to mamie - Anna z Amelie, Alexem i babcią żyją sobie osobno, a Bishop osobno. Stworzyłaś taki ciepły nastrój. 😊

Krasiwaja

Amelie - Rozdział XX:
[link widoczny dla zalogowanych]

Krasiwaja

Krasiwaja

Amelie - Rozdział XXI:
[link widoczny dla zalogowanych]

Krasiwaja

Amelie - Rozdział XXII:
[link widoczny dla zalogowanych]

Krasiwaja

Amelie - Rozdział XXIII:
[link widoczny dla zalogowanych]

Pierniczkowa

Amelie jest Księżniczką Lilii, to słodkie <3 No i oczywiście koooocham Alexandra ^o^ Zaskoczyło mnie to, że mógłby nakrzyczeć na córkę... A jednak to zrobił.
Urocza scena, gdy rodzice pokazują córce wodospad - miejsce, gdzie wszystko się zaczęło. Niech Amelie się już w końcu domyśli, że Alexander jest jej tatą! Embarassed

Szczególnie spodobało mi się jedno zdanie, jest ujmujące:
,,I tego najważniejszego - jak kochać. Tego uczyła się za każdym razem, kiedy widziała, jak Alexander patrzy na jej mamę."
Chyba właśnie w tym momencie powinna to zrozumieć.

Krasiwaja

Amelie - Rozdział XXIV:
[link widoczny dla zalogowanych]

Pierniczkowa

Kogo zabił Bishop? Mam nadzieję, że nie zrobi tego samego z Aleksandrem... albo z Anne! Niech uciekną szybko jak najdalej, choć myślę, że nie pozwolisz, by sprawa tak się skończyła. Wink

Skoro Bishop wrócił do zamku, to może przecież zobaczyć, że koni nie ma i wszystkiego się domyśleć... Aż mnie ciarki przeszły! Pisz dalej, pisz!

Krasiwaja

Amelie - Rozdział XXV:
[link widoczny dla zalogowanych]

Pierniczkowa

Cieszę się, że Rose pomaga córce i wnuczce. Jeśli w niej mają oparcie, wszystko musi być dobrze. Ale co jeśli nie otoczy opieką Alexandra? Gdyby mu się coś stało, Anne i Amelie miałyby poważny problem... Świetnie, że nie zostały dłużej, tylko od razu uciekły. Po ostatnim zdaniu trochę się zaniepokoiłam... Alexander nie posłuchał się Amelie, to może skończyć się źle! Kto może ich śledzić? Bishop? Ale jak?
Już któryś raz to zauważam... Każde twoje opowiadanie ma w sobie coś takiego, że mimo akcji, w której za chwilę ma nastąpić poważny wybuch, czytelnik odczuwa, że w tle cały czas jest taki... miły klimacik? Sama nie wiem, jak to nazwać. Wie, że zawsze jest szansa! Tak, jest dla nich szansa. Jaka? Nie wiem... Wink

Czekam!