Niezłomny

Łączniczka

Pierwszy raz piszę o Władku z jego perspektywy:) Usprawiedliwiam sie dlaczego nie jest to do końca Władek:)

Siedział na krześle. Patrzył w ścianę. Miał jakby retrospekcje. Już tu siedział. Już to widział. Wiedział czego się spodziewać. Wiedział co będzie czuł. Już znał ten ból. Poczuje go jeszcze raz.Nie... nie przerażało go to. Wiedział, że nic im nie powie więc ten ból go nie przerażał. Wiedział doskonale, że nie zdradzi Polski i Niemcy też powinni już to wiedzieć. On nie zdradzi Ojczyzny. Nie... Składał przysięgę.
"Przysięgam być wiernym Ojczyźnie mej, Rzeczpospolitej Polskiej, stać nieugięcie na straży Jej honoru i o wyzwolenie Jej z niewoli walczyć ze wszystkich sił, aż do ofiary życia mego". Pamiętał te słowa. I ich miał zamiar się trzymać. Drzwi się otworzyły. Spojrzał na nie. Był pewien, że wejdzie Rappke. Nie... to nie Rappke. Rainer. Nowy szef gestapo. Ponoć wyjątkowa świnia. Ale słyszał, że Rainer nie jest sadystą. Ponoć znęca się psychicznie. I co? Będzie mu mówić jak to go szanuje, ale dla ogólnego dobra powinien zdradzić? Władek prychnął. Był tu drugi raz. Wtedy go nie złamali i teraz też tego nie zrobią. Tego był pewien.

Powiedział, że go zaskoczy. I niby czym? Drzwi się otworzyły. Znowu. Tym razem wchodzi przez nie Rappke. Prowadzi kogoś. Spojrzał tam. Rappke prowadził Rudą... nie! Nie! Tylko nie Ruda. Niech biją jego, nie ją. Ale nie, Władek się nie złamie. Władek jest niezłomny, nie złamią go, nie zdradzi. Ojciec też by tak zrobił. W jego sytuacji tez by nie zdradził i on też nie może. Nie może.

- Ona nie ma z tym nic wspólnego - krzyczał gdy Rappke przywiązywał go. - Nie znam jej! Była tam przypadkiem!
- No... to chyba nie robi ci to różnicy misiu - poklepał go "przyjacielsko" po plecach.

Stał oniemiały. Patrzył tępo na jej ciało. Całe zakrwawione. Była nieprzytomna. Ledwo żywa. Ale on nie zdradził. Nie zdradził Polski i nie zdradzi. Nigdy.

Dłużewska

Ciekawie napisane z perspektywy Władka. I ten tytuł: Niezłomny. Dla niego najważniejsze jest, że nie zdradził...