Monachium

Inka

Kurczę...znowu mi tak samo smutno, jak wtedy, gdy widziałam te sceny kilka tygodni temu.

Linnhe

Nawet gorzej bo wiadomo, że Michał wyjedzie. Choć może nie? Smile

Dłużewska

Celina smarowała kanapkę konfiturą. Michał popijał kawę ze swojej ulubionej filiżanki. Słońce wstało. Pelargonie rozkwitły. Dzieci bawiły się przed kamienicą. Wszystko takie samo, ale jednak inne.
- Celina... - Michał wziął Celinę za rękę. - Proszę cię. Dlaczego jesteś taka uparta?
- A dlaczego ty się wymądrzasz? Myślisz, że wiesz najlepiej, co dla mnie dobre?
- Myślę... - przełknął ślinę. - Myślę, że nie powinniśmy niszczyć sami siebie.
Celina wstała, wzięła z biurka torebkę i dokumenty, po czym wyszła do pracy, jak co dnia.

***

Celina podlewała kwiaty. Słońce już zaszło. Czerwiec był przyjemnie ciepły. Wychyliła się przez okno. Nabrała powietrza do płuc. Była rozdarta. Czuła wewnętrzną pustkę, której nie da się wyleczyć. Można ją jedynie stłumić.
Michał wrócił. Stanął obok Celiny.
- Tutaj są twoje dokumenty. - położył je na parapecie obok doniczek.
- Michał... to nie może tak się skończyć.
- Nie musi.
Celina przyciągnęła narzeczonego do siebie. Zaczęli się całować, namiętnie i zachłannie, jak dawniej. Czuła jego siłę, opanował całe jej ciało. Kochali się tak jak zawsze. Gdy Michał pieścił piersi Celiny, próbowała nie myśleć, że robi to ostatni raz.

By smak poczuć dziś
Chłonę każdą z dusznych chwil
W bezlitosny, bo ostatni
W jeden wieczór oddaj proszę
Jeden taniec

Prowadź mnie
Niech cały świat mi raz zazdrości
Żadnych łez
Dopóki świt nas nie rozłączy
Prowadź mnie
Tak trudno oprzeć się rozkoszy miłości
"Prowadź mnie" Kasia Kowalska

***

Celina bezszelestnie wyszła z łóżka. Zrezygnowała ze śniadania. Nie chciała budzić Michała. Przed wyjściem do pracy stanęła nad nim. Sądziła, że patrzy na ukochanego po raz ostatni. Wyszła, cichutko zamykając drzwi.
Cały dzień był koszmarem. Serce rwało się do Michała - pobiec, zatrzymać go, przytulić się. Nie, duma i ściana, która wyrosła między nimi nie pozwalały Celinie na takie zachowanie. Po co? Michał przecież pokazał, ile warta była jego miłość.

Celina weszła do mieszkania i nogi się pod nią ugięły. Michał wciąż tam był. Zapinał plecak.
- Celina, chodź ze mną.
- Nie. - przysiadła na fotelu w rogu pokoju. - Nigdy nikt mnie tak nie potraktował, nigdy nikt tak się mną nie zabawił. Ty mnie nigdy nie kochałeś. - podniosła głowę, jej oczy błyszczały. Miała w sobie złość, jakiej Michał jeszcze nie znał.
- To nie była zabawa. - Konarski przecząco kiwał głową. - Zawsze będę cię kochał.
Celinę te słowa rozwścieczyły. Wstała i podeszła do niego.
- Wynoś się. - wskazywała ręką na drzwi.
Michał położył dłoń na jej twarzy.
- Ameryka jest dla ciebie ważniejsza od Polski? Od nas? - szepnął jej do ucha.
Celina zrobiła krok do tyłu. Znowu wyciągnęła dłoń w kierunku drzwi.
- Wynoś się. Nie chcę cię już. Chyba nigdy nie chciałam.

Michał ostatni raz przekroczył próg monachijskiego mieszkanka, w którym spędził najwspanialsze chwile swojego życia.

***

Celina miała w sobie złość. Taką złość, którą da się rozładować tylko poprzez płacz. Płakała. Chciała się upić. Chciała cofnąć czas. Poczuła tęsknotę za Basią i Martą. Przez całą wojnę nie pragnęła ich obecności tak bardzo jak teraz. Tylko one umiałyby ukoić jej ból. Celina została sama. Rozpuściła włosy, założyła żółto-czarną sukienkę i wyszła.

Gdzieś, gdzie nie sięga wzrok
A chłód zabiera ostatni oddech
Dziś wiem, to nie boli lecz wstyd
Trucizny smak miał mój zbyt słodki raj
Kto w tej grze zwyciężać miał?
Jak długo w obłędzie swoim mam trwać?
W którą stronę pobiec?
A może nie budzić się więcej?
"Tam" Magda Femme

***

Celina siedziała przy barze. Piła whisky i paliła papierosa. Z oczu spływały jej łzy. Była pijana, było jej wszystko jedno.

Siedzę w pustym barze na rogu mej ulicy
W pół drogi między jawą i snem
Barman do mej szklanki leje złotą whisky
Ciepło tak uśmiecha się
Bezpiecznie otulona dymem z papierosa
Z kolejnym się rozstaję dniem
Przede mną znów noc tak długa i samotna
Usłana gdzieś na szklanki dnie
"Madame Bijou" Edyta Bartosiewicz

- Co tak piękna kobieta robi sama w barze? O tak późnej porze?
Celina podniosła wzrok. Obok niej siedział przystojny brunet.
- Nie pański interes.
- Może jednak mógłbym zaprosić do swojego stolika?

***

Celina wchodziła po schodach. Było jej ciężko. Przytrzymywała się poręczy. Stanęła przed drzwiami. Otworzyła. Spędziła z brunetem niecałą godzinę, jak on miał na imię? Martin. Chyba Martin. Jak Halbe. Zaśmiała się sama do siebie. Do domu nie pozwoliła się odprowadzić.
Weszła do mieszkania. Zapaliła światło. Osunęła się po ścianie. Zorientowała się, że ciągle ma na palcu pierścionek. Wstała. Zajrzała do szafy. Gwiazdkowy sweter Michała wciąż tam leżał. Zostawił go. Celina podeszła do pelargonii, zrobiła mały dołek w ziemi i wrzuciła do niego pierścionek. Zakopała. Pochowała swoją miłość pod różowymi kwiatami.
Znowu usiadła na podłodze. Rozejrzała się.

Brudne podłogi, panika i Michał Konarski. Jedynie te trzy rzeczy potrafią wyprowadzić Celinę Dłużewską z równowagi.

I remember being young and so brave
I knew what I needed
I was spending all my nights and days
Laid back, daydreaming
Look at me, I’m a big girl now
Said I’m gonna do something

I’m a grown woman
I can do whatever I

I’m a grown woman
I can do whatever I

I could be bad if I

I could do wrong if I

I can live fast if I

I can go slow all night long
I’m a grown woman
I can do whatever I

"Grown Woman" Beyoncé
Pamiętam, kiedy byłam młoda i taka odważna
Wiedziałam, czego potrzebuję
Spędzałam wszystkie noce i dnie
Wyluzowana, marzycielka
Ale spójrz na mnie, jestem już dużą dziewczynką
Powiedziałam, że coś zrobię

Jestem dorosłą kobietą
Mogę robić, co tylko chcę
Jestem dorosłą kobietą
Mogę robić, co tylko chcę
Mogę być zła, jeśli chcę
Mogę zrobić coś złego, jeśli zechcę
Mogę żyć szybko, jeśli chcę
Mogę zwolnić na całą noc
Jestem dorosłą kobietą
Mogę robić, co tylko chcę

***

Michał i Janisz przekroczyli zieloną granicę. W umówionym miejscu czekał na nich Ciastoń, ich transport.

Michał przystanął przed przydrożną kapliczką i wykonał znak krzyża. Wiedział, że Celina poradzi sobie w życiu, które wybrała. Wciąż uważał ją za kobietę samodzielną i samowystarczalną.

I'm taking my ride with destiny
Willing to play my part
Living with painful memories
Loving with all my heart

Made in heaven, made in heaven
It was all meant to be

"Made In Heaven" Queen
Wyruszam na przejażdżkę z przeznaczeniem
Gotowy odegrać swoją rolę
Żyjąc z bolesnymi wspomnieniami
Kochając całym sercem

Wytwór Niebios, wytwór Niebios
Tak po prostu miało być

Linnhe

Robi się coraz smutniej, ale to takie piękne.

Dłużewska

To już chyba koniec. Przepraszam jeśli Was to zawiodło, ale od początku moim zamiarem było opisanie wspólnego życia MiC, nie odbiegając od serialu.

Linnhe

To było świetne i fajnie było poczytać sobie o tych wszystkich ważnych chwilach i ich pierwszych wspólnych miesiącach nie opisanych w serialu. Smile

Inka

Jak ona może mówić takie rzeczy!? Czuję złość, wielką złość na Celinę. Twoje opowiadanie Aniu - przecudowne. Czekam na następne. Ale nie ma się co martwić, bo skoro to nie odbiega od serialu, to niedługo znowu się spotkają, znowu będą się kochać, znowu wszystko będzie dobrze. Przecież oni nie mogą bez siebie żyć!

Dłużewska

Celina twierdzi, że Michał ją zostawił. Tak łatwo odszedł choć obiecywał, że nigdy tego nie zrobi. Jego miłość nie była nic warta. Dlatego zraniona Celina kazała mu się wynosić. Michał uważa, że to ona go zostawiła, że woli uciec do Ameryki niż być z nim w Polsce.

Dłużewska

Choć kto wie... może będę pisać dalej? Skupiając się na uczuciach Celiny i rozwijając niektóre sceny. Ale to zależy od dzisiejszego odcinka Rolling Eyes

Zorina

Aniu pisz.
Ja chce szcześliwe zakończenie.

Edda

Lubię szczęśliwe zakończenia, ale jeśli czjesz, że to już koniec, to nie pisz.

Dłużewska

Tekst usunięty.

Zorina

Te ostatni fragment ,jest bardzo podobny do odcinków serialu.
I co dalej Aniu ?

Dłużewska

Wszystkie są już z odcinków, tylko dodaję swoje elementy. Chciałam jedynie się skupić na ich uczuciach i przemyśleniach, ale nie wiem, czy to ma sens Rolling Eyes

Zorina

Aniu to już musi być twoja decyzja.
Jeśli nie masz już do tego serca ,to się nie zmuszaj ,choć my oczywiście bardzo chętnie czytamy wszystko co napiszesz.